Jak radzili sobie w ekstraklasie byli selekcjonerzy reprezentacji Polski? Tylko niewielu miało sukcesy

Adam Nawałka nie jest pierwszym selekcjonerem reprezentacji Polski, który po odejściu z kadry, próbował sił w roli trenera w polskiej Ekstraklasie. W tej roli sukcesy odnosili tylko nieliczni. [b]Zobacz w galerii ------>[/b]
fot.

[b]Kazimierz Górski [/b] Po zakończeniu pracy z reprezentacją Polski, którą doprowadził do triumfu na igrzyskach olimpijskich 1972 w Monachium oraz finału igrzysk olimpijskich 1976 w Montrealu, a także zajęcia trzeciego miejsca na mistrzostwach świata 1974 w RFN, pracował potem z klubowymi drużynami. Najpierw jednak wyjechał do Grecji. Prowadził Panathinaikos (1976–1978: mistrzostwo Grecji 1977, Puchar Grecji 1977, Puchar Bałkanów 1977), AGS Kastoria (1978–1980: Puchar Grecji 1980), Olympiakos (1980–1981: mistrzostwo Grecji 1980 i 1981, Puchar Grecji 1981). W 1981 wrócił do Polski, by w latach 1981–1982 trenować po raz trzeci Legię Warszawa, z którą awansował do 1/4 finału Pucharu Zdobywców Pucharów. [b]Przejdź do następnego slajdu ------>[/b]
fot. Archiwum Polskapress

[b]Antoni Piechniczek[/b] Wywalczył brąz na mistrzostwach świata w 1982 roku, ale drugie podejście do pracy z kadrą (1996-1997) już tak udane nie było. Piechniczek zdecydował się więc przyjąć propozycję z Kataru, potem pracował w ZEA, a na koniec kariery trenerskiej prowadził tunezyjskie Espérance Tunis. Do rodzimej ligi nie wrócił. [b]Przejdź do następnego slajdu ------>[/b]
fot. Karina Trojok

[b]Wojciech Łazarek[/b] Najlepszy w historii trener Lecha kadrę narodową prowadził od 25 sierpnia 1986 do 15 czerwca 1989. Odszedł po przegranym meczu z reprezentacją Anglii w eliminacjach Mistrzostwa Świata 1990. Po zakończeniu pracy z reprezentacją Polski trenował drużyny polskie i zagraniczne: izraelski Hapoel Kefar Sawa (1990), ŁKS Łódź (1991), egipski Al-Masry Port Said (1992), saudyjski Ettifaq FC (1993−1994), Aluminium Konin (1995), izraelski Hapoel Taibe (1996−1997), Wisłę Kraków (1997−1998), Widzew Łódź (1998), Śląsk Wrocław (1998−1999) oraz Jagiellonię Białystok (2001−2002). Takich sukcesów jak z Kolejorzem, z którym dwukrotnie wygrał mistrzostwo Polski i Puchar Polski już jednak nie odniósł. [b]Przejdź do następnego slajdu ------>[/b]
fot. Karolina Misztal

[b]Andrzej Strejlau[/b] Obecnie ceniony komentator, kadrę prowadził w latach 1989-1993 i nie awansował z nią na żaden wielki turniej. Trzeba przyznać, że wtedy było to o wiele trudniejsze zadanie. Po pracy w reprezentacji miał trzy lata przerwy, by w sezonie 1996/1997 objąć Zagłębie Lubin, a sezon później... Shanghai Shenhua. [b]Przejdź do następnego slajdu ------>[/b]
fot. Wojciech Barczyński

[b]Henryk Apostel[/b] Dzięki sukcesom w Lechu został selekcjonerem po odejściu z reprezentacji Strejlaua. Apostel kadrę narodową zaczął prowadzić 20 grudnia 1993 roku. Jego zadaniem był awans do Euro 1996. Mimo cennych remisów z Francją (0:0 i 1:1) i Rumunią (0:0) oraz wysokiego zwycięstwa (5:0) nad Słowacją, zespół zajął w tabeli dopiero czwarte miejsce, gdyż nie potrafił ograć w inauguracyjnym spotkaniu Izraela (1:2) i w ostatnim – Azerbejdżanu (0:0). Po tym meczu 15 listopada 1995 roku Apostel podał się do dymisji. Po rezygnacji z pracy z reprezentacją został szkoleniowcem drugoligowej Wisły Kraków, którą jeszcze w tym samym sezonie wprowadził do ekstraklasy. Później pracował ponownie w Górniku Zabrze, a w 1997 roku wyjechał na krótko do Omanu. Przed rozpoczęciem sezonu 1998/1999 objął stanowisko szkoleniowca w KSZO Ostrowiec Świętokrzyski. Zespół z Ostrowca Świętokrzyskiego po spadku z ekstraklasy stawiał sobie za cel powrót do najwyższego szczebla rozgrywek, czego gwarantem miał być były selekcjoner. Po rundzie jesiennej zespół zajmował drugie miejsce ze stratą jednego punktu do lidera, jednak słabsza postawa w rundzie wiosennej zaowocowała zajęciem przez KSZO ostatecznie czwartego miejsca. Apostel po zakończeniu sezonu rozstał się z KSZO i po 25 latach pracy trenerskiej zakończył karierę szkoleniową. [b]Przejdź do następnego slajdu ------>[/b]
fot.

[b]Krzysztof Pawlak [/b] Były kapitan Lecha Poznań i reprezentant Polski w 1997 został tymczasowym trenerem kadry. Polskę poprowadził w jednym meczu - 14 czerwca 1997 z Gruzją w eliminacjach Mistrzostw Świata 98, wygranym 4:1. Tym samym stał się pierwszym (i dotychczas jedynym) trenerem kadry narodowej, który... wygrał wszystkie mecze. Następnie prowadził Lecha Poznań w latach 1997/98. Został zwolniony po 19. kolejce Ekstraklasy. Potem prowadził GKS Bełchatów, II-ligowy Górnik Konin, Polonię Środa, IV ligowca - Biały Orzeł Koźmin Wielkopolski, Podbeskidzie Bielsko-Biała, Promień Żary, Kanię Gostyń, Arkę Nowa Sól. Sukcesy miał w KKS Kalisz, z którym w 2015 roku awansował do III ligi.
fot. Marek Zakrzewski

[b]Jerzy Engel [/b] Selekcjoner, który sprawił, że w 2002 r. reprezentacja Polski po szesnastu latach zagrała w MŚ, w 2005 r. mógł znowu przejść do historii i awansować z Wisłą Kraków do Ligi Mistrzów. Zabrakło bardzo niewiele. Jeszcze w grudniu 2005 roku pożegnał się z Krakowem i objął APOEL Nikozja, z którym zdobył Puchar Cypru. [b]Przejdź do następnego slajdu ------>[/b]
fot. Waldemar Wylegalski

[b]Paweł Janas [/b] Po fiasku w mistrzostwach świata w Niemczech w 2006 r. wiele razy był przymierzany do Korony Kielce, a skończył w GKS Bełchatów, który prowadził w sezonie 2008/2009, a później w 2011 r. Bez sukcesów pracował również w Polonii Warszawa i Lechii Gdańsk. Ale były też sukcesy. Ostatnim klubem, który prowadził, był Drutex Bytovia Bytów, z którą w 2014 r. awansował do I ligi. Wcześniej Paweł Janas (w 2010 r.) wydatnie pomógł Widzewowi Łódź w awansie do ekstraklasy. [b]Przejdź do następnego slajdu ------>[/b]
fot. Wojciech Wojtkielewicz

[b]Franciszek Smuda [/b] Po nieudanym Euro 2012 Franciszek Smuda zaliczył nieudaną walkę o utrzymanie - lub jak mawiał „Franz” walkę o spadek - w 2. Bundeslidze z Jahn Regensburg. Potem były dwa lata w Wiśle Kraków (2013-2015). Krakowianie grali momentami bardzo efektownie, ale cierpliwość ówczesnego właściciela Wisły Bogusława Cupiała dalej była bardzo małych miar. Później Smuda wylądował na rok w Górniku Łęczna, kolejne miesiące spędził w Widzewie Łódź. Teraz znowu wrócił na Lubelszczyznę. [b]Przejdź do następnego slajdu ------>[/b]
fot. grzegorz galasinski, Dziennik Lodzki

[b]Waldemar Fornalik [/b] Nie awansował z reprezentacją do mistrzostw świata w 2014 r. w Brazylii. Kadrę objął po okresie robienia cudów z Ruchem Chorzów, do którego wrócił po selekcjonerskiej przygodzie. W sezonie 2014/2015 bronił się przed spadkiem i ostatecznie zajął z Ruchem dziesiąte miejsce. Ponownie odszedł z Ruchu 22 kwietnia 2017 r. po przegranym meczu z Lechem Poznań 0:3. „Niebieskich” zostawił wówczas na 14. miejscu. Drugi sezon prowadzi Piasta Gliwice.
fot. Lucyna Nenow