Niespotykana lojalność. Piłkarze grający w jednym klubie przez całą karierę

Futbol rozwinął się do tego stopnia, że transfery między klubami z różnych krajów - a nawet kontynentów - są normą. Piłkarze wybierają kluby, w których otrzymują większe pieniądze, a na światowym rynku są w obiegu miliardy dolarów. Istnieje kilkanaście przypadków, w których przywiązanie do klubu jest tak duże, iż piłkarze postanawiają grać w jednych barwach przez całą karierę. Oto lista zawodników, którzy grali w jednym klubie przez całą karierę.
fot. EASTNEWS

[b]Lata gry:[/b] 1996-2013 [b]Mecze:[/b] 734 [b]Gole:[/b] 4 [b]Sukcesy:[/b] Liga Mistrzów 2005; Puchar Anglii 2001, 2006; Puchar Ligi Angielskiej 2001, 2003, 2012; Puchar UEFA 2001; Superpuchar Europy 01/02, 05/06; Tarcza Wspólnoty 2002, 2007 Urodzony w Bootle obrońca grał dla Liverpoolu już w zespole U-18. W 1996 roku został dołączony do pierwszej drużyny, gdzie grał do 1 lipca 2013. Carragher został wybrany na najlepszego gracza Liverpoolu rozgrywek 2004/2005. W tym samym sezonie wygrał Ligę Mistrzów. Zawodnik w ciągu całej kariery strzelił 11 goli samobójczych, co jest jednocześnie niechlubnym rekordem angielskiej Premier League.
fot. EASTNEWS

[b]Lata gry:[/b] 1993-2017 [b]Mecze:[/b] 785 [b]Gole:[/b] 307 [b]Sukcesy:[/b] Król Strzelców Serie A 2007; Piłkarz Roku 2000, 2003; Mistrz Świata 2006; Mistrz Włoch 2001; Puchar Włoch 2007, 2008; Superpuchar Włoch 01/02, 07/08; Mistrz Europy U-21 1996 Totti jest wychowankiem i wieloletnim kapitanem Romy. Przez lata gry stał się najlepszym strzelcem Romy, a przez piłkarskich ekspertów został z legend - nie tylko klubu z Rzymu, ale całej Serie A. Napastnik zawsze jest wymieniany w pierwszej kolejności pod względem wierności klubowi. Ostatni mecz w klubie z Rzymu Totti rozegrał 28 maja 2017 przeciwko Genoa CFC. AS Roma wygrała wówczas 3:2.
fot. EASTNEWS

[b]Lata gry:[/b] 2002-nadal [b]Mecze:[/b] 566 [b]Czyste konta:[/b] 244 [b]Sukcesy:[/b] Mistrz Rosji 2003, 2005, 2006 i 2016; Puchar Rosji 2005 i 2006; Superpuchar Rosji 2004, 2006 i 2007; Puchar UEFA 2005; Bramkarz Roku w Rosji 2004, 2005, 2006, 2008, 2009, 2010 Jego dokonania w rosyjskiej lidze mogą budzić podziw. Na arenie międzynarodowej nie było już tak kolorowo. Akinfiejew jest rekordzistą pod względem liczby meczów w Lidze Mistrzów ze straconym golem. 1 listopada 2006 w meczu grupowym Ligi Mistrzów przeciwko Arsenalowi Londyn Akinfiejew ostatni raz nie puścił żadnej bramki. Następnie, przez kolejne 43 meczów z jego udziałem CSKA traciła co najmniej jednego gola.
fot. EASTNEWS

[b]Lata gry:[/b] 1994-2013 [b]Mecze:[/b] 707 [b]Gole:[/b] 149 [b]Sukcesy:[/b] Liga Mistrzów 1999, 2008; Mistrz Anglii 1996, 1997, 1999, 2000, 2001, 2003, 2007, 2008, 2009, 2011, 2013; Puchar Anglii 1994, 1996, 1999, 2004; Puchar Ligi Angielskiej 1996, 2009, 2010; Klubowe Mistrzostwa Świata 2009; Puchar Interkontynentalny 2000; Tarcza Wspólnoty 1997, 1998, 2004, 2009, 2011 Scholes jest pierwszym, ale nie jedynym przedstawicielem legendarnej "Class of 92" w naszym zestawieniu. Urodzony w Salford piłkarz należał do jednej z najbardziej utalentowanych młodzieżowych drużyn w roczniku 1992. Scholes dorastał pod skrzydłami Sir Alexa Fergusona, czym odpłacił się grą do samego końca swojej kariery w Manchesterze United. Od lipca 2011 do stycznia 2012 zdarzyła mu się przerwa w grze. Zawodnik twierdził, że jest gotów na zakończenie kariery, ale ostatecznie wrócił i jeszcze przez 1,5 roku grał w barwach "Czerwonych Diabłów". W tym czasie zdobył 10. mistrzostwo Anglii w karierze.
fot. EASTNEWS

[b]Lata gry:[/b] 1985-2009 [b]Mecze:[/b] 901 [b]Gole:[/b] 33 [b]Sukcesy:[/b] Mistrzostwo Włoch 1988, 1992, 1993, 1994, 1996, 1999, 2004; Puchar Włoch 2003; Superpuchar Włoch 1989, 1992, 1993, 1994, 2004; Puchar Europy (Liga Mistrzów) 1989, 1990, 1994, 2003, 2007; Superpuchar Europy 1989, 1990, 1994, 2003, 2007; Puchar Interkontynentalny 1989, 1990; Klubowe Mistrzostwa Świata 2007; Najlepszy piłkarz Ligi Mistrzów: 2003, Najlepszy obrońca Ligi Mistrzów: 2007, Najlepszy Piłkarz Świata według World Soccer Magazine: 1994 Debiut w klubie zaliczył w wieku 17 lat, 20 stycznia 1985 roku w zremisowanym 1:1 meczu z Udinese Calcio. Już od następnego sezonu, Maldini stale grał w jedenastce zespołu, rozbijając ataki takich zawodników jak Zbigniew Boniek czy Michel Platini. W 2008 roku rozegrał mecz numer 1000 w zawodowej karierze (klub+reprezentacja). W kwietniu 2009 roku zapowiedział zakończenie 25-letniej kariery po sezonie. Odrzucił jednak rozegranie pożegnalnego meczu. Po oficjalnym rozstaniu Maldiniego z futbolem, koszulka z numerem 3 została zastrzeżona w Milanie. Może ją otrzymać tylko jego syn, pod warunkiem, że będzie grał dla "Rossonerich".
fot. EASTNEWS

[b]Lata gry:[/b] 2003-nadal [b]Mecze:[/b] 659 [b]Gole:[/b] 575 [b]Sukcesy:[/b] Mistrzostwo Hiszpanii: 2005, 2006, 2009, 2010, 2011, 2013, 2015, 2016, 2018; Puchar Hiszpanii: 2009, 2012, 2015, 2016, 2017, 2018; Liga Mistrzów: 2006, 2009, 2011, 2015; Superpuchar Hiszpanii: 2005, 2006, 2009, 2010, 2011, 2013, 2016, 2018; Superpuchar Europy: 2009, 2011, 2015; Klubowe Mistrzostwa Świata: 2009, 2011, 2015; Złota Piłka FIFA: 2010, 2011, 2012, 2015;Europejski Złoty But: 2010, 2012, 2013, 2017; Król strzelców Primera División: 2010, 2012, 2013, 2017; Król strzelców Ligi Mistrzów: 2009, 2010, 2011, 2012, 2015... Argentyński geniusz jest uznawany za jednego z najlepszych piłkarzy w historii piłki nożnej. Już w wieku 10 lat malutki Leo Messi mijał rywali jak tyczki, co skrupulatnie monitorowali skauci Barcelony. Z powodu niskiego wzrostu i stylu gry często porównywany jest do Diego Maradony, który sam nazwał go swoim „następcą”. Do stolicy Katalonii wyjechał w wieku 14 lat, gdzie piął się po szczeblach kolejnych zespołów rezerwowych. W listopadzie 2003 roku, w wieku 16 lat i 145 dni Messi zadebiutował w pierwszej drużynie. Przez lata bił liczne rekordy, które są nieosiągalne dla zdecydowanej większości piłkarzy. Obecnie nie ma zamiaru zmieniać otoczenia, dlatego za niedługo miną dwie dekady, odkąd przyjechał do Hiszpanii.
fot. EASTNEWS

[b]Lata gry:[/b] 1998-2012 [b]Mecze:[/b] 313 [b]Gole:[/b] 12 [b]Sukcesy:[/b] Puchar Ligi Angielskiej 2008 W Tottenhamie zadebiutował 1 maja 1999 w meczu Premier League z Liverpoolem. W 2005 roku przejął opaskę kapitańską po Jamiem Redknappie. W trakcie kariery odniósł bardzo poważną kontuzję kolana, która łącznie wykluczyła go z gry na ok. 1,5 roku. Mimo poważnych problemów zdrowotnych wciąż był szanowany w klubie, a Harry Redknapp konsekwentnie wystawiał go do pierwszego składu kilkanaście razy w sezonie.
fot. EASTNEWS

[b]Lata gry:[/b] 1950-1971 [b]Mecze:[/b] 813 [b]Czyste konta:[/b] 480 [b]Sukcesy:[/b] Mistrzostwo ZSRR: 1954, 1955, 1957, 1959, 1963; Puchar ZSRR: 1953, 1967, 1970; Mistrz Olimpijski 1956' Mistrz Europy 1960; Złota Piłka 1963, Bramkarz Stulecia FIFA Całą sportową karierę spędził w stołecznym klubie Dynamo. Oprócz piłki nożnej uprawiał także hokej na lodzie, gdzie również występował na pozycji bramkarza. W 1953 roku został nawet mistrzem ZSRR w hokeju. Jeden z jego najlepszych występów zanotował w roku 1963 grając w meczu Reszty Świata przeciwko Anglii na stadionie Wembley. Popisał się wówczas serią wspaniałych parad bramkarskich. Jak wyliczyli eksperci, w ciągu kariery obronił ponad 150 rzutów karnych, co do dziś jest absolutnym rekordem.
fot. EASTNEWS

[b]Lata gry:[/b] 1996-2014 [b]Mecze:[/b] 593 [b]Gole:[/b] 19 [b]Sukcesy:[/b] Mistrzostwo Hiszpanii: 1999, 2005, 2006, 2009, 2010, 2011, 2013; Puchar Hiszpanii: 2009, 2011; Superpuchar Hiszpanii: 2005, 2006, 2009, 2010, 2011, 2013; Liga Mistrzów: 2006, 2009, 2011; Superpuchar Europy: 2009, 2011; Klubowe Mistrzostwa Świata: 2009, 2011; Mistrz Europy: 2008, Mistrz Świata 2010; Najlepszy prawy obrońca Europy w rankingu FIFA: 2002; Drużyna Roku UEFA: 2002, 2005, 2006, 2008, 2009, 2010 Tak się zdarzyło, że FC Barcelona była dla Puyola lokalnym klubem, w którym grał od najmłodszych lat. Jego talent szybko przyciągnęły większą uwagę innych klubów ale on pozostał wierny La Masii. W pierwszej drużynie zadebiutował już w 1999 roku, chociaż w rezerwach występował przez trzy lata. Po kilku latach był już trzecim kapitanem zespołu, aż w końcu opaskę otrzymał w sezonie 2004/05. 15 maja 2014 roku podczas oficjalnej, pożegnalnej konferencji prasowej Carles Puyol ogłosił, iż kończy piłkarską karierę i nie zagra już w żadnym innym klubie. Jak sam powiedział powodem zakończenia kariery był brak rozwiązania problemu z leczeniem urazu kolana. Dziś jest trenerem młodzieży w Dumie Katalonii.
fot. EASTNEWS

[b]Lata gry:[/b] 1991-2014 [b]Mecze:[/b] 902 [b]Gole:[/b] 157 [b]Sukcesy:[/b] Liga Mistrzów 1999, 2008; Mistrz Anglii 1993, 1994, 1996, 1997, 1999, 2000, 2001, 2003, 2007, 2008, 2009, 2011, 2013; Puchar Anglii 1994, 1996, 1999, 2004; Puchar Ligi Angielskiej 1996, 2009, 2010; Klubowe Mistrzostwa Świata 2009; Puchar Interkontynentalny 2000; Tarcza Wspólnoty 1994, 1995, 1997, 1998, 2004, 2009, 2011; Zawodnik Roku 1996, 2006 Najbardziej utytułowany brytyjski piłkarz w historii. Choć jego ojciec był zamiłowanym rugbystą, Giggs był zbyt słabej postury, aby trenować tę dyscyplinę. Wybrał więc piłkę, gdzie pierwszym poważnym krokiem były zajęcia w szkółce... Manchesteru City. W grudniu 1986 roku został zaproszony na testy do Manchesteru United, któremu kibicował jako dziecko. Tam zauważył go Sir Alex Ferguson, który pozwolił Giggsowi zadebiutować w wieku 16 lat. 4 lipca 2013 roku decyzją Davida Moyesa Giggs dołączył do sztabu szkoleniowego Manchesteru United jako grający trener, pozostając czynnym zawodnikiem. Karierę piłkarza zakończył w 2014 roku. Obecnie jest selekcjonerem reprezentacji Walii.
fot. EASTNEWS

[b]Lata gry:[/b] 2000-2016 [b]Mecze:[/b] 332 [b]Gole:[/b] 0 [b]Sukcesy:[/b] - Hibbert urodził się w Liverpoolu i dorastał w dzielnicy Merseyside. Od najmłodszych lat grał w Evertonie, w którym przechodził dalej w każdej grupie wiekowej. Oryginalnie pozycją Hibberta była pomoc jednak potrafił się zaadaptować do warunków taktycznych Evertonu, gdzie grał jako obrońca. W latach 2005-06 leczył kontuzję przepukliny, a w późniejszym okresie pojawiły się niebezpieczne powikłania. Hibbert wrócił na boisko dopiero pod koniec 2007 roku. W karierze zdobył jednego gola, w dodatku w nieoficjalnym spotkaniu. Rozegrane starcie z AEK Ateny zorganizowano z okazji 12 lat gry Hibberta dla Evertonu. Strzelił wówczas z rzutu wolnego.
fot. EASTNEWS

[b]Lata gry:[/b] 1945-1959 [b]Mecze:[/b] 249 [b]Gole:[/b] 178 [b]Sukcesy:[/b] Mistrzostwo Polski: 1951, 1952, 1953; Puchar Polski: 1951; Król strzelców I ligi: 1952, 1953; W 1969 został wybrany najlepszym piłkarzem pięćdziesięciolecia PZPN. Jest rekordzistą w liczbie goli dla Ruchu Chorzów, a w reprezentacji Polski zdobył 27 bramek w 45 spotkaniach. Był jednym z najlepszych piłkarzy w historii polskiej piłki nożnej, szczególnie zasłynął strzeleniem dwóch bramek Związkowi Radzieckiemu 20 października 1957 na Stadionie Śląskim w Chorzowie. W 1999 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł w 2013 roku.
fot. For. Mikolaj Suchan/Polskapresse

[b]Lata gry:[/b] 1993-2011 [b]Mecze:[/b] 593 [b]Gole:[/b] 7 [b]Sukcesy:[/b] Liga Mistrzów 1999, 2008; Mistrz Anglii 1993, 1994, 1996, 1997, 1999, 2000, 2001, 2003, 2007, 2008, 2009, 2011; Puchar Anglii 1994, 1996, 1999, 2004; Puchar Ligi Angielskiej 1996, 2009, 2010; Klubowe Mistrzostwa Świata 2009; Puchar Interkontynentalny 2000; Tarcza Wspólnoty 1994, 1995, 1997, 1998, 2004, 2009, 2011 Karierę zaczynał w swoim rodzinnym Bury, ale w 1991 roku trafił wraz ze swoim bratem Philem do szkółki Manchesteru United. W United zadebiutował w meczu Pucharu UEFA z rosyjskim Torpedo Moskwa w 1992 roku. W sezonie 1998/1999 zagrał we wszystkich meczach Manchesteru United w całym sezonie. Wywalczył również potrójną koronę. W latach 2008-2010 cierpiał na wiele kontuzji i z tego powodu brakowało go w składzie Czerwonych Diabłów. Ostatecznie oddał opaskę kapitana, a w lutym 2011 roku zakończył karierę. Jako trener prowadził Valencię CF.
fot. EASTNEWS

Istnieje również sporo przykładów ludzi, którzy oprócz kariery piłkarskiej, spędzili w klubie całe życie zawodowe na innych funkcjach np. trener, działacz. Santiago Bernabeu pracował dla Realu jako: zawodnik (1912–1927), dyrektor, asytent trenera, trener (1927–1936) i prezydent (1943–1978). Był współtwórcą sukcesów drużyny, która m.in. sięgnęła sześciokrotnie po Puchar Mistrzów w pierwszych latach istnienia tych rozgrywek oraz Mistrzostwa kraju. Jego imieniem nazwano obiekt Realu Madryt. Na tym stadionie swoje mecze rozgrywa również reprezentacja Hiszpanii.
fot. realmadrid.com

<a href="http://www.gol24.pl/ekstraklasa/g/spadajace-gwiazdy-ktore-wybraly-polske-najwieksze-nazwiska-w-historii-ekstraklasy,12825570,26941842/#utm_source=GOL24&utm_medium=spadajace-gwiazdy&utm_campaign=ostatni-slajd"><img src="http://d.webgenerator24.pl/k/r/9k/8d/3iysty4gwsscw040o4kow80skk8/spadajace-gwiazdy.600.jpg" ><h2><b>Spadające gwiazdy, które wybrały Ekstraklasę</b></h2></a>
fot.